Spartanie mieli świetnie wyszkoloną armię głównie dzięki systemowi wychowania i organizacji państwa nastawionemu na ciągłe przygotowanie wojskowe. Od siódmego roku życia chłopcy byli zabierani od rodzin i umieszczani w koszarach, gdzie przez wiele lat przechodzili surowe szkolenie wojskowe obejmujące ćwiczenia fizyczne, walkę wręcz, posłuszeństwo, dyscyplinę, wytrzymałość na ból i niedogodności oraz hart ducha. W Sparcie całe życie społeczne i polityczne podporządkowane było siłom zbrojnym, a wojskowa sprawność była najwyższym priorytetem. Spartanie nie byli demobilizowani, a nawet w czasie pokoju trenowali i doskonalili taktykę walki. System ten możliwy był dzięki temu, że większość prac fizycznych wykonywali podlegli im niewolnicy (heloci), co pozwalało Spartanom całkowicie poświęcić się wojaczce. W efekcie Sparta posiadała zawodową, dobrze zorganizowaną i niezwykle potężną armię, budzącą respekt i strach przeciwników, oraz stanowiącą gwarancję utrzymania porządku wewnętrznego wobec licznej podbitej ludności.