De pijnboompitten komen voornamelijk uit dennenappels van verschillende pinusbomen. In Europa worden de grootste producenten in Italië, Spanje en Portugal verwacht, maar de ingrediënten die in veel winkels verkocht worden, komen meestal uit China (en soms ook uit Siberië of Afghanistan). In dennenappels zitten doorgaans zo’n 50 tot 100 pitjes die uitgelekt en gepeld worden voordat ze verkocht worden. De vier belangrijkste boomsoorten waarvan pijnboompitten komen zijn onder meer Pinus pinea (Italië), Pinus koraiensis (China), Pinus sibirica (Siberië) en Pinus gerardiana (Afghanistan). Deze variëteiten verschillen soms in vorm en smaak, waardoor Italiaanse pijnboompitten vaak langer en spitsiger zijn dan de Chinese variant.

Kernpunten:

• Oorsprong: dennenappels van vier hoofdsoorten pijnbomen; Italië en China zijn de grootste leveranciers, met aanvullende levering uit Rusland/Siberië en Afghanistan.

• Hoe het komt: de pitjes worden verkregen uit dennenappels en vervolgens gepeld; per appel zitten er meestal 50–100 pitjes.

• Marktdynamiek: in Europa worden Italiaanse pitjes sterk gebruikt voor pesto en andere producten, terwijl Chinese pitjes vaak goedkoper zijn en daardoor veel in Nederlandse supermarkten verschijnen.