Najwcześniej w Anglii panował Egbert z Wessexu, który zaczynał panowanie w early IX wieku i jest często uznawany za pierwszego władcę wychodzącego z terytorialnej jedności Anglii pod jednym władcą, choć często dyskusje dotyczą, czy za pierwszego króla Anglii uznać należy Æthelwulfa/Alfreda czy Athelstana w zależności od przyjętej definicji. Ogólnie rzecz biorąc, najwcześniejszy kandydat do tytułu „króla Anglii” wskazywany w źródłach historycznych to Egbert, który w latach 829–839 rządził całą Anglią anglosaską (Wessex, Mercja i inne królestwa zjednoczone pod jego władzą) i pojęcie “króla Anglii” zaczęto stosować w kontekście zjednoczonego państwa anglosaskiego dopiero później, z postępami rządów Alfreda Wielkiego i Athelstana. W praktyce najwcześniejszym monarszym tytułem odpowiadającym władzy nad całą Anglią często jest właśnie Egbert, chociaż niektórzy historycy podkreślają, że formalne ujęcie „króla Anglii” pojawiło się dopiero w późniejszych latach, wraz z rosnącą ideą zjednoczonej Anglii pod władcą.